درود بر شما دوست باوفا و پارسي سخن نيک انديشم
از اينکه بسيار ديرهنگام به ديدارتان آمده ام پوزش مي طلبم و شادمان و شرمگين از مهرباني هايتان که همواره مرا به ياد داريد و به سراي ترک خورده ام قدم مي نهيد.
اين روزها قدري گرفتار مشکلات زميني شده ام و با آزمونهاي پروردگار دست و پنجه نرم مي کنم و اميد دارم به ياري او هرچه زودتر به گذشته ي نيک خويش که همانا با دوستاني چون شما بودن است بازگردم.
طينتها ترک خورده اند و جاي دست ها و چنگالها در تن فريادها اسيرند، ناله ها بوي تظاهر گرفته اند و آرزوها چون بتي به سگالي خشمگين درآمده اند و در بستگي روياهايم جدال افکار پليدم با غمزه هاي خدا پديده اي است شگرف و ديدني.....
فضايي است مشوش و دلهره آور،جاي رقص قلمها،زيرا در هوش سردرگم خود نگاه ها به سخره کشيده اند راه رفتن بر روي نخستين پلشتي ها پيکار امواج نگاه با قداست جانم،جلوه اي ديدني را پديد آورده است زيرا که زمين خالي از رقصنده هاست....
به ديدارم بياييد تا غمزه هاي خدا را در اين زمين خالي برقصانيم و فضاي دلهره ها را رنگين کنيم.
اميد است پايدار و پاي برجا در سايه سار ايزد يکتا باشيد.
تا درود و ديداري ديگر بدرود