در تنم صبح برپاست

نم نم آرزو از چراغ ها پيداست

جمع کنيد آينه را که دام افسانه ها همينجاست

آباداني انديشه با آمدنتان سبز خواهد گشت.
بياييد تا سرزمين تارنمايم ابري نباشد...
بگذاريد من هم بفهمم چم راستين دوستي چيست.....
منتظرم تا خاک پايتان را سرمه ي چشمهايم کنم.